Jaren 70
Studie, onafhankelijkheid en het begin van een nieuw tijdperk : het fotorealisme
Geboorte van signatuur 'CHIИ'
De jaren 70, te midden van politieke discussies over een al dan niet onafhankelijk Suriname, voert Jules zijn eigen persoonlijke autonomie in de kunst. Zekerder van zichzelf, zijn kunnen en zijn ambities.
​
Hij keert eind jaren 60 terug naar Suriname na zijn opleiding in Nederland. Vastberaden om in zijn land een gedegen opleiding voor jonge kunstenaars op te zetten. Het Nationaal Instituut voor Kunst en Kultuur, NIKK wordt geboren. Deze moet een plek zijn waar talentvolle Surinaamse jongeren een opleiding kunnen volgen in de Beeldende Kunsten, aangevuld met wiskunde, Nederlands en filosofie.
​
​
​
​
​
​
​
​
Jules raakt steeds meer gevestigd als beeldend kunstenaar. Hij uit zich in poëzie en brengt in 1971 zijn eigen dichtbundel uit., 'Wanneer de rukwind komt'.
​
In deze periode raakt Jules ook steeds meer actief in de politiek. Hij strijdt voor een autonoom Suriname, op politiek vlak maar ook op het gebied van de beeldende vorming. Hij sluit zich aan bij de commissie die zich buigt over een ontwerp voor een nieuwe Surinaamse vlag. Een keerpunt in de geschiedenis van Suriname. Jammer genoeg maakt Jules de onafhankelijkheidsviering zelf niet mee, hij zit op dat moment in de USA.
Terwijl het NIKK steeds meer vorm krijgt, is Jules als kunstenaar ook op zoek naar eigen persoonlijke vernieuwing. Hij vraagt een studiebeurs aan, meldt zich aan bij de New York University en wordt er aangenomen.
Eind 1974 vetrekt hij naar New York om er zijn Masters in Arts te kunnen doen.
Het gezin verhuist enkele maanden later richting Jules. Ze wonen er tot 1976.
Jules ontdekt hier het nieuwe realisme: photorealisme heeft zijn aandacht. Als hij terugkeert na zijn studie, neemt hij deze nieuwe stroming mee naar Suriname. Het werk van CHIN wordt vanaf dat moment voornamelijk super realistisch. Zie hier zijn SUPERREALISME